Projekty, programy i plany

 

   

 

NARODOWY PROGRAM ROZWOJU CZYTELNICTWA 2.0 NA LATA 2021 - 2025

 

Miło nam poinformować, że wniosek na zakup nowości wydawniczych do placówek wychowania przedszkolnego w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa złożony przez nasze przedszkole przeszedł pomyślnie procedurę weryfikacji formalnej oraz oceny merytorycznej i tym samym uzyskaliśmy rządowe wsparcie w formie dotacji w kwocie 3000 zł w ramach Priorytetu 3 „Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa 2.0. na lata 2021-2025” dotyczącego wspierania organów prowadzących placówki wychowania przedszkolnego, szkoły oraz biblioteki pedagogiczne w obszarze rozwijania zainteresowań dzieci i młodzieży przez promowanie i wspieranie rozwoju czytelnictwa wśród dzieci i młodzieży, w tym zakup nowości wydawniczych. 

Szczegółowe informacje dotyczące programu:

https://www.gov.pl/web/kultura/narodowy-program-rozwoju-czytelnictwa

https://nprcz.pl/

Przedszkola dla wszystkich przyjazne 2

Miasto Opole oraz partnerzy z 5 Gmin Aglomeracji Opolskiej obejmą wsparciem 55 przedszkoli publicznych (wraz z oddziałami zamiejscowymi) z zakresu: rozszerzenia oferty ośrodków wychowania przedszkolnego o zajęcia dodatkowe wyrównujące szanse edukacyjne dzieci oraz wzmacniające ich kompetencje kluczowe, doskonalenie umiejętności i kwalifikacji nauczycieli wychowania przedszkolnego poprzez udział w studiach podyplomowych/kursach oraz szkoleniach. W ramach projektu planowane jest również doposażenie istniejącej infrastruktury przedszkolnych placów zabaw (utworzenie ścieżek sensorycznych), zakupy nowoczesnych urządzeń i materiałów dydaktycznych. Projekt zakłada również utworzenie 13 nowych miejsc wychowania przedszkolnego, dostosowanych do potrzeb dzieci z niepełnosprawnościami/SPE w gminie Dąbrowa.

Numer wniosku o dofinansowanie: RPOP.09.01.04-16-0004/19-00

Fundusz: Europejski Fundusz Społeczny

Program: Regionalny Program Operacyjny Województwa Opolskiego na lata 2014-2020

Lider projektu: Miasto Opole

Partnerzy: Gmina Turawa, Gmina Łubniany, Gmina Popielów, Gmina Dobrzeń Wielki, Gmina Dąbrowa

Całkowite koszty projektu: 2 445 544,00

Wnioskowana kwota wsparcia: 2 078 712,40

Okres realizacji projektu: 28.03.2020 - 26.08.2022

Okres przedszkolny to bardzo ważny czas w życiu dziecka. To czas kiedy dzieci uczą się podczas zabawy i codziennego doświadczenia, poznają swoją pierwszą grupę rówieśniczą, definiują swoje własne miejsce w grupie, uczą się przestrzegania zasad i reguł, rozwijają zainteresowania. Oferta edukacyjna przedszkola umożliwia oddziaływanie na różne sfery osobowości małych dzieci, a także tworzenie w ich umysłach scalonego obrazu świata oraz podejmowanie różnych form aktywności w tym świecie. Zapewnia też stosowanie różnorodnych form i metod organizacyjnych w procesie wychowawczym, a także równoczesną realizację zadań poznawczych, kształcących i wychowawczych. Najważniejsze dla nas jest poznanie dziecka i jego możliwości i na tej bazie stymulowanie jego rozwoju. Dlatego zajęcia, które prowadzimy w naszym przedszkolu wszechstronnie otwierają świat dziecka tęczową barwą zabawy i nauki.

Pobyt dziecka w przedszkolu to nie tylko zajęcia dydaktyczne. Staramy się zrównoważyć czas pomiędzy poznawaniem nowych zjawisk w trakcie zajęć edukacyjnych a swobodną zabawą pozwalającą na wykazanie się własną inicjatywą i wolnym wyborem.

Kładziemy nacisk na zapewnienie dzieciom jak największej ilości zajęć na świeżym powietrzu. W naszym ogrodzie czeka na dzieci dużo atrakcji.

W czasie pobytu w przedszkolu dzieciom oferujemy:

• wesołe zabawy,                                         
• spotkania z ciekawymi ludźmi,
• atrakcyjne bliskie i dalsze wycieczki dydaktyczne i turystyczno-krajoznawcze,
• wyjścia do Teatru Lalki i Aktora, spotkania z teatrzykami w przedszkolu,
• udział w audycjach muzycznych organizowanych w Filharmonii,
• wyjścia do Galerii Sztuki Współczesnej, Muzeum Śląska Opolskiego, Muzeum Wsi Opolskiej,
• prezentacja swoich talentów artystycznych w konkursach wewnątrz przedszkolnych, między przedszkolnych i ogólnopolskich,
• troskliwą opiekę i rodzinną atmosferę.

Naszym celem jest wszechstronny rozwój dziecka. 

Osiągamy to poprzez indywidualizację pracy z dzieckiem. Indywidualizacja to nie tylko praca podczas zajęć z całą grupą, ale także we wszystkich działaniach dzieci organizowanych podczas całego czasu pobytu dziecka w placówce. Jednak są dzieci, które wymagają opracowania indywidualnego programu pracy wspomagającej a nawet pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Zauważamy nie tylko problemy, ale też uzdolnienia wychowanków.

W każdej grupie wiekowej są dzieci o zróżnicowanym profilu rozwoju. Każde dziecko przecież ma inne predyspozycje, możliwości i potrzeby. Dlatego też w każdej dziecięcej grupie praca przebiega w dwóch różnych aspektach: zróżnicowanie w obrębie grupy i wynikającą z tego konieczność doboru właściwych metod pracy. Nauczyciel ma mieć świadomość, że wiek nie zawsze współgra z poziomem rozwoju dzieci. Problemem jest dobór takich  form i metod pracy, które pomimo indywidualnych różnic w grupie zapewniają każdemu dziecku optymalne warunki rozwoju. Każdy wychowanek wymaga od nauczyciela szczególnej uwagi a nauczyciel planuje zajęcia z grupą, tak aby były interesujące i jednocześnie pozwoliły każdemu wychowankowi zrobić krok do przodu. Planując działania indywidualne, należy uwzględnić wszystkie cechy dziecka.

Jeżeli mocną stroną dziecka stanowi sprawność motoryczna, skonstruowane dla niego zadania powinny opierać się na ruchu. Dlatego planując zabawę matematyczną, doskonalącą umiejętność klasyfikacji, nie proponujemy segregowania obrazków przy stoliku. Bardziej efektywna i interesująca będzie zabawa w poszukiwanie określonych przedmiotów ukrytych w Sali (dodatkowo można podczas szukania ćwiczyć orientację przestrzenną np. poprzez szukanie pod dyktando). Zaspokoi to potrzebę aktywności ruchowej dziecka, a cele dydaktyczne zrealizowane przez zabawę utrwalą doskonaloną umiejętność.

Przykładem indywidualizacji, może być np. wspólna gra na instrumentach, gdzie każde dziecko wydaje dźwięki z innego instrumentu, czy też układanie obrazka z części, gdzie nauczyciel różnicuje ilość elementów do złożenia. Jeszcze innym przykładem może być dzielenie tego samego słowa na sylaby, głoski, liczenie głosek, liczenie sylab, czy przeliczanie wyrazów w zdaniu przy czym każde dziecko dostaje inne zadanie. Dzieci nieśmiałe czy nadpobudliwe możemy angażować do pełnienia roli dyżurnych.

Sprawdzoną formą indywidualizacji w procesie nauczania jest łączenie dzieci w zespoły. Organizujemy zespoły złożone z dzieci o podobnym poziomie umysłowym i z podobnymi potrzebami edukacyjnymi. Można również łączyć dzieci w grupy mieszane. Wykonują wtedy różne zadania w ramach zespołu, współpracują ze sobą, pomagając jedni drugim i uczą się wzajemnie od siebie. Ważne jest aby działania wszystkich zespołów prowadziły do osiągnięcia wspólnego celu, aby efekt pracy każdego dziecka był ważny i doceniany.

Zajęcia dydaktyczne

W swojej codziennej pracy wykorzystujemy metody i formy aktywizujące w nauczaniu dzieci. Staramy się tak organizować zajęcia, aby prowadzić do zwiększenia efektywności toku nauczania. Stosowanie tych metod w procesie dydaktycznym sprzyja pogłębieniu zdobytej wiedzy, jej operatywności i trwałości. Dzieci muszą myśleć podczas wykonywania podjętych działań, angażują się emocjonalnie, są aktywne w sferze percepcji ruchowej, werbalnej  i emocjonalno-motywacyjnej.

METODY PRACY:

Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne
Metoda ta wspiera i stymuluje rozwój dziecka. Nadrzędnym celem tej metody jest osiągnięcie wewnętrznego spokoju, uświadomienie sobie własnej wartości, odprężenie się, zrelaksowanie, a także rozwijanie wzajemnych kontaktów i porozumiewanie się poprzez ćwiczenia. Można do tego dojść stopniowo: początkowo poprzez poznanie samego siebie, swego ciała, następnie przeniesienie poczucia własnego bezpieczeństwa na najbliższe otoczenie i wreszcie nawiązanie stosunków z innymi ludźmi. Dopiero wtedy umysł staje się bardziej samodzielny, przygotowany do tworzenia, co w konsekwencji prowadzi do uzmysłowienia sobie własnej wartości, celowości oraz działania sprzyjającego dobremu samopoczuciu.
Głównym założeniem tej metody jest posługiwanie się ruchem jako narzędziem we wspomaganiu rozwoju psychoruchowego dziecka oraz w terapii zaburzeń rozwoju. Jest ona szczególnie przydatna w pracy z dziećmi nadpobudliwymi, agresywnymi, lękliwymi oraz w przypadkach głębszych zaburzeń rozwojowych.
Podstawowym założeniem tejże metody jest rozwijanie przez ruch:

• świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego,
• świadomości przestrzeni i działania w niej,
• dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu.

Udział w ćwiczeniach metodą W. Sherborne ma na celu stworzyć dziecku okazję do poznawania własnego ciała, usprawnienia motoryki, poczucia swojej siły, sprawności i w związku z tym możliwości ruchowych. Podczas ćwiczeń ruchowych dziecko może poznać przestrzeń, w której się znajduje, staje się bardziej aktywne, przejawia większą inicjatywę, może być twórcze. W. Sherborne w swoim programie ćwiczeń ruchowych wyróżnia następujące grupy ćwiczeń, wspomagające rozwój dziecka:

• ćwiczenia prowadzące do poznania własnego ciała:
  • wyczuwanie własnego ciała (brzucha, pleców, pośladków, rąk i nóg, twarzy),
  • nazywanie części ciała,
• ćwiczenia pomagające zdobyć pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa w otoczeniu,
• ćwiczenia ułatwiające nawiązanie kontaktu i współpracy z partnerem i grupą (w ćwiczeniach tego typu partner "bierny" jest pod opieką osoby aktywnej), które rozwijają i uczą koncentracji, oraz zwracania uwagi na osobę, z którą współdziała się w czasie ćwiczeń,
• ćwiczenia twórcze (pozwalające nawiązać i pogłębić stosunki międzyludzkie), oraz zasługujące na uwagę ćwiczenia twórcze w formie tańca, które dają możliwość uwolnienia się od wewnętrznych napięć i niepokojów.

Zgodnie z intencjami i wskazówkami W. Sherborne ćwiczenia wykonywane tą metodą są bardzo proste, a ich ilość jest nieograniczona, zależy od fantazji i pomysłowości ćwiczących. W czasie prowadzenia zajęć metodą Ruchu Rozwijającego należy pamiętać o przestrzeganiu trzech podstawowych zasad:

1. można zachęcać dziecko do wspólnej zabawy, ale nie wolno go do niej zmuszać,
2. należy wzbogacać ćwiczenia o pomysły dzieci, aby kształtować ich postawę kreatywną,
3. należy pamiętać o stopniowaniu trudności:
   • ćwiczenia rozpoczynamy w parach, potem w trójkach, a następnie w grupie, aby pod koniec zajęć powrócić do ćwiczeń w parach,
   • na początku zajęć prowadzić ćwiczenia jak najbliżej podłogi, stopniowo przechodząc do ćwiczeń ponad podłożem i pod koniec powrócić do ćwiczeń na podłodze,
   • zaczynać zajęcia od ćwiczeń rozluźniających, relaksujących, następnie wykonywać bardziej dynamiczne, by po jakimś czasie wrócić do ćwiczeń uspokajających.

Zabawa, miła atmosfera, osiąganie sukcesu w każdym ćwiczeniu i wspólna radość z pokonywania trudności są warunkiem powodzenia w wyrównywaniu u dzieci występujących zaburzeń, oraz satysfakcji z uczestnictwa w zajęciach.

Metoda gimnastyki twórczej (ekspresyjnej) Rudolfa Labana
Metoda ta, nazywana jest także metodą improwizacji ruchowej. Ważną rolę odgrywa tu inwencja twórcza ćwiczącego, jego pomysłowość, fantazja, oraz doświadczenie ruchowe.
Operuje się tu zadaniami ruchowymi otwartymi i zamkniętymi, opowieścią ruchową, ruchem zabawowo - naśladowczym, inscenizacją, improwizacją ruchową, pantomimą, mimiką, groteską, kanonami ruchowymi, ćwiczeniami muzyczno - ruchowymi przy użyciu instrumentów perkusyjnych, oraz muzyki żywej i mechanicznej, zabawami rytmiczno - tanecznymi, elementami tańców regionalnych i narodowych, które komponuje się następnie w małe układy.
Trzeba jednak nadmienić, iż czasem wprowadza się tu ruch naśladowczy, bądź też wykonywany w formie ścisłej. Jest to niezbędne zwłaszcza przy wprowadzaniu ćwiczeń muzyczno - ruchowych i tańców.
Omawiana metoda nie służy jednak nauczaniu techniki ruchu gimnastyczno - sportowego, lecz rozbudzaniu zdolności tanecznych już od najmłodszych lat. W swojej metodzie R. Laban uważa taniec jako zdolność wypowiadania swoich wrażeń, uczuć, oraz przeżyć przy pomocy ruchu.
Jak wszystkie metody twórcze, tak i omawiana metoda nie zaleca żadnego z góry narzuconego toku.
Najistotniejsze jest przestrzeganie trzech zasad:

1. wszechstronności,
2. stopniowania trudności,
3. naprzemienności wysiłku i rozluźnienia, koncentracji i rozproszenia.

Nauczyciel staje się tutaj współuczestnikiem i współpartnerem zabawy. Metoda ruchowa ekspresji twórczej daje możliwość rozwijania się w zakresie (między innymi):

• wyczucia własnego ciała,
• wyczucia przestrzeni,
• wyczucia ciężaru ciała (siły),
• doskonalenia płynności ruchów,
• kształtowania umiejętności współdziałania z partnerem, grupą.

Stosowanie gimnastyki twórczej w przedszkolu będzie owocowało zwiększeniem intensywności zajęć ruchowych i zaangażowaniem dzieci w podejmowaną działalność. W gimnastyce tej, bowiem zadania ruchowe następują szybko po sobie, nie wymagają dłuższych objaśnień, pokazu, oczekiwania na swoją kolej, oraz charakteryzują się płynnością ruchu i totalną pracą wszystkich organów i narządów ustroju ze znaczącym udziałem centralnego układu nerwowego. 
Metoda gimnastyki ekspresyjnej, która rozwija zdolności twórcze i odkrywcze w pracy z dziećmi w przedszkolu, może ujawniać się w trojaki sposób:

• sporadycznie w formie krótkich wstawek uatrakcyjniających zajęcia,
• przez prowadzenie większych fragmentów zajęć,
• przez prowadzenie całych jednostek metodycznych omawianą metodą.

Metoda Carla Orffa
Twórca tej metody wyszedł z założenia, iż ćwiczenie gimnastyczne należy rozwijać w ścisłej korelacji z kulturą rytmiczno - muzyczną, oraz kulturą słowa. Jego zdaniem muzyka rodzi się z mowy, ruchu i gestu. Oznacza to w praktyce, że wykorzystane i przetworzone na język muzyczny powinno być to, co dziecku najbliższe: słowo, gest, ruch, otoczenie. Zaspokojenie potrzeby ruchu w formie dobranej przez samo dziecko, daje okazję do rozładowania napięć emocjonalnych, do ich odreagowania. Oprócz tego funkcja terapeutyczna przejawia się także w umożliwieniu dziecku ćwiczenia specyficznych umiejętności, które nie zostały zupełnie opanowane, lub ich opanowanie jest utrudnione, np.:

• szybkie orientowanie się w sytuacji w grze,
• orientowanie się w przestrzeni według umownych oznaczeń,
• dokładne wykonywanie czegoś, lub niedostateczna sprawność manualna.

Jeśli opanowanie tych szczególnie trudnych umiejętności będzie wplecione w zabawę, to istnieje duża szansa na to, że dziecko opanuje je szybciej, a jego uwaga nie będzie skupiona wprost na tym, co sprawia mu trudność, ale na przyjemności, jaką niesie mu zabawa.
Ćwiczenia rytmiczne pozwalają na odkrycie własnych możliwości wypowiadania się, na odkrycie w sobie rytmu, oraz tworzenie muzyki w najprostszych jej formach, a także na poznawanie muzyki i wnikanie w jej tajniki. Dlatego twórca tej metody nawiązuje do tradycyjnych, zanikających we współczesnych czasach form zabaw, ćwiczeń, tańców, muzyki, porzekadeł, legend, baśni, poezji, prozy itp.
Głównym celem i zadaniem metody jest wyzwolenie u dzieci tendencji do samoekspresji i rozwijania inwencji twórczej (zwłaszcza powiązanie muzyki z ruchem stanowi bardzo charakterystyczny rys omawianej metody).
Zarówno muzyka jak i ruch, oraz żywe słowo przenikają się wzajemnie, przy czym w konkretnych ćwiczeniach dominuje zwykle jeden wymienionych elementów.
Szeroko rozbudowany repertuar ćwiczeń i zabaw daje możliwość rozwijania inwencji zarówno dzieciom wysoko uzdolnionym, jak i zaniedbanym, które mają okazję wyrównać swoje braki.

Ćwiczenia rytmiczne
Polegają one na ćwiczeniach ciała, które są wykonywane na "różne polecenia" muzyczne, oraz przeżywaniu a następnie wyrażaniu ruchem i gestem ciała, treści emocjonalnych zawartych w muzyce.
Ruch muzyczny jest jakby połączeniem muzyki i plastyki.
W czasie ćwiczeń rytmicznych dokonuje się przetwarzanie odbioru wrażeń słuchowych na ruch i gest ciała, ponieważ ruch i rytm muzyczny są przedłużeniem rytmu biologicznego człowieka.
Ćwiczenia rytmiczne stwarzają możliwość odczuwania muzyki ciałem, sercem, myślą, stopniowo uczą umiejętności wypowiadania się, otwierania własnej osobowości dla świata, dla otoczenia. Aktywizują one ciało i psychikę dziecka, przyzwyczajają je do bacznej postawy w oczekiwaniu na polecenie muzyczne, następnie również na silne bodźce, do gotowości reakcji.
Ćwiczenia te tworzą nowe odruchy i rozwijają sprawność aparatu mięśniowo - ruchowego, to zaś ważne jest dla każdego człowieka, a przede wszystkim dla dzieci w okresie rozwoju. Przez ćwiczenia rytmiczno - muzyczne dziecko dochodzi do zupełnego podporządkowania aparatu ruchowego swej woli. Mają one również wielki wpływ na opanowanie nieśmiałości i nerwowości dzieci, są doskonałą formą pobudzania aktywności, wiary we własne siły, pełnią rolę relaksu i terapii.
Ćwiczenia rytmiczne wpływają niezawodnie na rozwój pewnych zdolności intelektualnych: ćwiczą i rozwijają umiejętność koncentracji i równoczesnej obserwacji kilku zjawisk, kształcą szybką reakcję intelektualną, przyczyniają się do rozwoju spostrzegawczości, umiejętności porównywania i analizy, pamięci, wreszcie rozwoju wyobraźni i twórczej gotowości.
Wiele ćwiczeń polega na swobodnej improwizacji, przy czym zwraca się uwagę na naturalny, niewymuszony i piękny plastyczny gest.

METODY AKTYWNE OŻYWIAJĄCE DZIAŁANIA PEDAGOGICZNE

Pedagogika zabawy Klanza
Nazwa tej metody nasuwa skojarzenia: "coś jest przyjemne, coś wyzwala spontaniczność, coś wyzwala radość".
Pedagogika ta włącza do nauczania i wychowania metody kreatywne, aktywizujące, pobudzające emocje i wyobraźnię, z przełożeniem ich na takie sytuacje, w których uczestnik grupy może bez lęku rozwijać swoje najlepsze strony. 
Proponuje zabawy i gry, które:

• zapewniają dobrowolność uczestnictwa,
• wykluczają rywalizację,
• dają możliwość komunikowania się poprzez ruch, słowo, plastykę, oraz inne środki wyrazu.

Doświadczenie zaś własnej twórczości służy akceptacji własnych możliwości i ograniczeń (także fizycznych). Wymiana myśli i odczuć, zrozumienie problemu, który można wspólnie rozwiązać sprzyjają integracji w grupie. Uczestnicy zabawy, bawiąc się pozbywają się stresu i niepewności, stają się otwarci na drugiego człowieka, ćwiczą się również w asertywności.
Dzięki pozytywnemu oddziaływaniu grupy, dzieci czują się bardziej dowartościowane, co wyzwala w nich chęć do działania. Metod związanych z pedagogiką zabawy najlepiej uczyć się przez przeżywanie. Tylko wtedy dzieci dobrze się bawią, czują się odprężone i radosne.

Gry planszowe
Jest to metoda zawierająca treści dydaktyczne i wychowawcze. Uczy ścisłego przestrzegania reguł, aktywizuje dzieci, integruje różne dziedziny, oraz przyspiesza ich rozwój. Gry tworzy się w następujących przypadkach:

• jako sprawdzenie zdobytych wiadomości (dzieci tworzą grę w oparciu o posiadaną wiedzę),
• jako sposób na zdobycie nowych wiadomości (dzieci zdobywają wiadomości, by je natychmiast wykorzystać w grze),
• jako niekonwencjonalny sposób na doskonalenie umiejętności:
  • czytania,
  • pisania,
  • planowania,
  • twórczego myślenia,
  • rysowania.

Gry planszowe uczą twórczego myślenia, rozwijają wyobraźnię, nadają sens pracy, zmuszają do współdziałania, uczą planowania pracy, stwarzają okazję do rozwijania umiejętności, dają satysfakcję z pracy którą wykonują, a treści ujęte w grach głęboko zapadają graczom w pamięci.

Metoda twórczego myślenia J. Osborne - "Burza mózgów"
Metoda ta jest szczególnie polecana podczas rozwiązywania problemów. Wszyscy uczestnicy mają prawo zgłaszać swoje pomysły, ponieważ nie podlegają one ocenie (co jest bardzo istotne w pracy z dziećmi).
Ważna jest duża ilość pomysłów, lecz nie jest istotne, kto jest autorem pomysłów. Po zakończeniu zgłoszeń, można przystąpić do oceny pomysłów pod kątem przydatności w pracy.
Metoda twórczego myślenia polecana jest w codziennej pracy z dziećmi, gdyż:

• wspaniale integruje grupę,
• rozwija fantazję,
• rozbudza w dziecku wyobraźnię twórczą.

TECHNIKI PARATEATRALNE

Drama
Drama jest metodą nauczania - uczenia się, ponieważ wyróżniają ją charakterystyczne, specyficzne czynności nauczyciela i ucznia. Czynności nauczyciela polegają na przekazywaniu dzieciom poleceń i prośba, aby rozwiązali konkretny problem wchodząc w role i rozwiązując go w sytuacji fikcyjnej. Dzieci najczęściej w małych grupach przygotowują się do realizacji zadania, a następnie przedstawiają je w formie improwizacji.
Dzieci biorące udział w dramie pogłębiają swoje przeżycia i realizują się twórczo, uczą się analizować różne reakcje: pozytywne, negatywne, a jednocześnie dokonują korekty zachowań.
Nauczyciel pracujący techniką dramy powinien pamiętać o podstawowych zasadach nauczania, zwłaszcza o zasadach stopniowania trudności. Dramę należy bowiem wprowadzać od najprostszych jej technik (np. improwizacje w 2-3 osobowych zespołach), aż do scen improwizowanych z większą ilością dzieci.
W pracy z dziećmi młodszymi, stosowane techniki dramowe dające dobre efekty pracy to gry dramowe, rzeźby, oraz fotografie. Polecenia nauczyciela powinny być tutaj proste a problem do rozwiązania bliski i znany dzieciom, poczynając od tego, co jest bliższe dzieciom, przechodząc stopniowo do tego, co dalsze, nowe i nieznane.
Zastosowanie dramy jako metody pracy z dziećmi umożliwia:

• rozwijanie w dziecku wiary w siebie,
• kształcenie pełnej osobowości, pobudzanie harmonijnego rozwoju,
• rozszerzanie zakresu aktywności dziecka,
• wykorzystywanie w codziennej praktyce wychowawczej elementów sztuki w różnych jej przejawach (muzyka, teatr, plastyka),
• rozwijanie wrażliwości, wyobraźni i doświadczeń,
• stwarzanie takich sytuacji, w których dziecko uczy się dokonywać samodzielnych wyborów i podejmować decyzje,
• kształtowanie postawy otwartej i kreatywnej,
• nacisk na indywidualny rozwój dziecka,
• rozwijanie i wzbogacanie słownictwa.

W grupie pracującej metodą dramy dzieci uczą się przede wszystkim współpracy, bycia ze sobą, wzajemnej akceptacji, znika wstydliwość, a w jej miejsce pojawia się otwartość, szczerość, pewność siebie, umiejętność dzielenia się i pomagania sobie.
W dramie każdy odnosi sukces. Nie ma tu, bowiem nieważnych ról, nie jest to teatr, nie chodzi tu o wyreżyserowane popisy aktorskie, więc nie ma tu ról, które mogłyby być źle zagrane.

Technika zmiany ról
Technika ta polega na tym, że rola, jaką ma odegrać dziecko powinna mu umożliwić zdobywanie nowych doświadczeń.
To dzięki technice zmiany ról dziecku z objawami lęku w interakcjach społecznych, nieśmiałemu organizujemy zabawę, w której ono gra rolę nauczyciela, a nauczyciel przyjmuje na siebie rolę dziecka.
Zawsze jednak rozpoczynamy od stworzenia takiej sytuacji zabawowej, w której tkwią warunki sprzyjające wyzwalaniu u dziecka niezależnego zachowania się w różnych miejscach i różnych sytuacjach.

Pantomima
Połączenie ruchu, gestu, mimiki - właściwie każdą sytuację można wyrazić ruchem, dlatego pantomima jest bardzo przydatną metodą już w pracy z dziećmi młodszymi. Pozwala ona na ujawnianie swoich uczuć, oraz emocji.
Pantomima stwarza wspaniałe sytuacje, w których wyobraźnia uaktywnia się jednocześnie u osoby prezentującej pantomimę w różnych sytuacjach, jak również u jej odbiorcy.

Teatrzyk kukiełkowy, pacynkowy
Teatrzyk kukiełkowy, czy pacynkowy to taki teatrzyk, w którym dzieci samodzielnie wykonują kukiełki oraz pacynki stosowane później w różnych sytuacjach. Dzieci stają się wtedy reżyserami, scenografami, scenarzystami.
Często sytuacje teatralne dają nam okazję do rozmów z dziećmi na temat uczuć, emocji, oraz motywów działania.
Wszelkiego rodzaju teatrzyki, w których wykorzystuje się zarówno kukiełki jak i pacynki, wyzwalają aktywność twórczą, często przełamują barierę lęku, oraz nieśmiałości u wielu dzieci.

METODY Z ZAKRESU EDUKACJI MATEMATYCZNEJ 

Edukacja matematyczna według Edyty Gruszczyk - Kolczyńskiej i Ewy Zielińskiej
W edukacji matematycznej przedszkolaków najważniejsze są osobiste doświadczenia dziecka, stanowiące budulec, z którego dziecko tworzy pojęcia (matematyczne) oraz umiejętności. Doświadczenia te przyczyniają się do rozwoju myślenia i hartowania dziecięcej odporności. Podczas ich przetwarzania dziecko musi mówić, sprzyja to bowiem koncentracji uwagi i pomaga dostrzegać to, co najważniejsze.
Zajęcia dla dzieci powinny być wypełnione zabawami, ciekawymi zadaniami i grami.
Celem tej metody jest wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci i dobre przygotowanie dzieci sześcioletnich do podjęcia nauki w szkole. Powstała ona w wyniku badań naukowych zmierzających do połączenia w jeden proces:

• intensywnego wspomagania rozwoju inteligencji operacyjnej dzieci,
• kształtowania odporności emocjonalnej potrzebnej dzieciom do pokonywania trudności,
• rozwijania umiejętności matematycznych stosowanych w codziennym życiu i wymaganych potem na lekcjach matematyki.

Program edukacji matematycznej E. Gruszczyk - Kolczyńskiej ujmuje 12 kręgów tematycznych, które należy realizować w podanej kolejności, uwzględniając stopniowanie trudności i prawidłowości rozwoju dziecka:

1. Orientacja przestrzenna, czyli kształtowanie umiejętności, które pozwolą dziecku dobrze orientować się w przestrzeni i rozmawiać o tym, co się wokół niego dzieje.
2. Rytmy - rozwijają umiejętność skupiania uwagi na prawidłowościach i korzystania z nich w różnych sytuacjach; potrzebne są przy nabywaniu umiejętności liczenia i rozumienia sensu mierzenia.
3. Kształtowanie umiejętności liczenia oraz dodawania i odejmowania obejmuje proces począwszy od liczenia konkretnych przedmiotów przez liczenie na palcach do liczenia w pamięci.
4. Wspomaganie rozwoju operacyjnego rozumowania, którego celem jest przygotowanie dziecka do zrozumienia pojęcia liczby naturalnej (zbiory).
5. Rozwijanie umiejętności mierzenia długości w zakresie dostępnym 6-latkom (1 cm, 1 m, 1 km, stopa, kroki, łokieć, dłoń, patyk, sznurek, miara).
6. Klasyfikacja - czyli wspomaganie rozwoju czynności umysłowych potrzebnych do tworzenia pojęć (wprowadzenie dzieci do zadań o zbiorach i ich elementach - segregowanie).
7. Układanie i rozwiązywanie zadań arytmetycznych - doskonalenie umiejętności rachunkowych dzieci.
8. Zapoznanie dzieci z wagą i sensem ważenia (ważymy lalki, piłki, misia i inne zabawki), używamy terminu "ciężar".
9. Mierzenie płynów - pomaga dzieciom zrozumieć pojęcia: mniej - więcej.
10. Intuicje geometryczne:
    • kształtowanie pojęć geometrycznych - dziecko konstruuje w swoim umyśle pojęcia samodzielnie (lustro, figury),
    • układanie szlaczków.
11. Konstruowanie gier przez dzieci - hartuje odporność emocjonalną i rozwija zdolności do wysiłku umysłowego:
    • gry - opowiadania
    • gry z czynnościami matematycznymi (doliczania, odliczanie).
12. Zapisywanie czynności matematycznych znakami (<, >, =,+,).

Wszystkie wymienione wyżej kręgi tematyczne trzeba zrealizować w podanej kolejności, gdyż uwzględnia ona nie tylko stopniowanie trudności, ale także prawidłowości rozwoju dziecka. Dla uzyskania dobrych efektów zajęcia powinny być prowadzone trzy razy w tygodniu. Zajęcia należy prowadzić dotąd, dopóki sprawiają dziecku przyjemność.
Taki zakres kształcenia sprzyja stymulowaniu uzdolnień matematycznych u dzieci i dobrze przygotowuje je do nauki matematyki w szkole.

METODY WSPOMAGAJĄCE NAUKĘ CZYTANIA 

Metoda odimiennej nauki czytania dr Ireny Majchrzak
Odimienna metoda nauki czytania dotyczy elementarnej nauki czytania oraz przygotowania dziecka do nauki pisania.
W wieku przedszkolnym dominującą rolę odgrywa zabawa i dlatego wszelka nauka powinna mieć taki charakter. Dziecko, które zaczyna naukę czytania, powinno na samym początku otrzymać przekaz, że słowo napisane jest nośnikiem tych samych znaczeń, co słowo mówione.
Dr Irena Majchrzak uważa, iż najmniejszą jednostką poznawczą systemu, jakim jest pismo, musi być od razu całe słowo. Wtedy celem odczytywania jakiegokolwiek napisu jest zrozumienie jego treści.
Odimienna metoda nauki czytania stosowana jest już wśród bardzo małych dzieci (2-3 latki). Punktem wyjścia jest pokazanie dziecku jego imienia - "wizytówki", a następnie imion znanych bliskich mu osób. Dzięki temu dziecko zauważa, iż imię można nie tylko usłyszeć i wymówić, lecz również zobaczyć, że samo dziecko zostało przedstawione w kształcie liter, lub, że zostało schowane za zasłoną liter. Następne etapy to wiele gier i zabaw pozwalających dzieciom na poznanie pozostałych imion, wyrazów, oraz liter alfabetu.
"Sprawdzanie obecności", "ściana pełna liter", "deszcz imion", "targ liter", "gra w sylaby", "nazywanie świata" i inne sformułowania - to nazwy ćwiczeń oraz hasła charakterystyczne dla metody dr Ireny Majchrzak.
Podstawowe założenia odimiennej metody nauki czytania są następujące:

• wprowadzanie dziecka w świat słów powinno odbywać się na zasadzie zabaw i gier, przynoszących dziecku radość i satysfakcję,
• celem nauki czytania jest zrozumienie sensu i znaczenia poszczególnych słów, a nie pozbawionych znaczenia oddzielnych liter, dlatego dziecko poznaje przede wszystkim wyrazy, a następnie litery, z których są zbudowane,
• dziecko na początku otrzymuje określony, skończony zbiór liter - alfabet; wie, że wszystkie wyrazy można stworzyć wykorzystując znane mu już litery.

Metoda ta uwalnia od napięć i lęków nie tylko dziecko, lecz także nauczycieli, wychowawców i rodziców.
Wszelkie zabawy oraz ćwiczenia uwzględniające założenia metody dr I. Majchrzak, przeprowadzane na zasadzie pełnej dobrowolności i w indywidualnym tempie, są bardzo ciekawe, urozmaicone i za każdym razem dostarczają nowych doświadczeń. Ułatwiają one dzieciom pierwsze kontakty i wzajemne poznanie się, przyczyniają się do integracji grupy. Dzieci poznają szybko swoje imiona i nie muszą zwracać się do siebie w formie bezosobowej.

Metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz
Założeniem Metody Dobrego Startu jest jednoczesne rozwijanie funkcji językowych, funkcji spostrzeżeniowych: wzrokowych, słuchowych, dotykowych, motorycznych i kinestetycznych (czucie ruchu), oraz współdziałania między tymi funkcjami, czyli integracji percepcyjno - motorycznej. Są to funkcje, które leżą u podstaw złożonych czynności czytania i pisania.
Usprawnienie w tym zakresie, jak również kształtowanie lateralizacji (ćwiczenia ustalenia ręki dominującej) i orientacji w prawej i lewej stronie ciała jest wskazane dla dzieci przygotowujących się do nauki czytania i pisania, natomiast jest niezbędne dla dzieci, u których występują opóźnienia rozwoju tych funkcji.
Ćwiczenia prowadzą do większej harmonii rozwoju psychoruchowego: wyższego poziomu rozwoju i współdziałania funkcji intelektualnych (mowy, myślenia) i instrumentalnych (spostrzeżeniowo - ruchowych).
Struktura zajęć prowadzonych MDS jest następująca:

• zajęcia wprowadzające
• zajęcia właściwe:
  • ćwiczenia ruchowe,
  • ćwiczenia ruchowo - słuchowe,
  • ćwiczenia ruchowo - słuchowo - wzrokowe,
• zajęcia końcowe.

Zajęcia z dzieckiem przedszkolnym, prowadzone Metodą Dobrego Startu odbywają się w formie zespołowej. Ćwiczenia te mogą być prowadzone z całą lub połową grupy. Wybór wzorów, odrzucenie niektórych z nich (zbyt trudne), szybkość ich opracowania uzależniamy od poziomu rozwoju psychomotorycznego dzieci objętych ćwiczeniami. Warunkiem skuteczności stosowania tej metody jest dokładne wykonywanie ćwiczeń.

TECHNIKI RELAKSACYJNE 

Masaż relaksacyjny
Masaż relaksacyjny będący jedną z technik relaksacyjnych opiera się na zabawie bazującej na naturalnej aktywności dziecięcej, służy pogłębianiu kontaktów pomiędzy dziećmi i dorosłymi, odprężaniu i wspólnemu przeżywaniu radości.
Podczas tego typu zabaw używany jest spowolniony ruch i gesty: głaskania, kołysania, drapania, itp. Są to spontaniczne ruchy, pomagające w odpędzeniu zmartwień, napięć, zwiększeniu pewności siebie. Masaż relaksacyjny wymaga od dzieci osobistego zaangażowania, wspomaga i ćwiczy koncentrację.
Jego głównym celem jest łagodzenie wewnętrznych napięć, zmniejszenie stresu, stworzenie warunków sprzyjających odprężeniu, rozwijanie twórczej wyobraźni.

Muzyka relaksacyjna
Jest ona najprostszą a zarazem bardzo skuteczną formą kształtowania pozytywnych emocji wśród dzieci polegającą na słuchaniu krótkich utworów lub fragmentów odpowiednio dobranej muzyki artystycznej, poważnej.
Muzyka relaksacyjna ma bardzo duży wpływ na zdrowie i dobre samopoczucie. Pozwala ona redukować stres, lęki, depresje.
Bardzo ważna w doborze muzyki do ćwiczeń jest tonacja, tempo, oraz c  czynniki psychologiczne, fizjologiczne i estetyczne, po to by spowodować różnorodne reakcje słuchowe, fizyczne i emocjonalne.

Programy edukacji przedszkolnej wspomagające rozwój i aktywność dzieci realizowane w roku szkolnym 2024/2025

Programy wiodące - zgodne z podstawą programową to: 

Grupa I

Program: „ Drużyna marzeń”

Autor: Mirosława Pleskot, Agnieszka Staszewska - Mieszek

Wyd. WSiP

Grupa II

Program: „ Drużyna marzeń”

Autor: Mirosława Pleskot, Agnieszka Staszewska - Mieszek

Wyd. WSiP

Grupa III

Program: „Drużyna marzeń”

Autor: Anna Idzikowska- Guzy, Ewa Janus

Wyd. WSiP

 Grupa V

Program: „Drużyna marzeń”

Autor: Mirosława Anna Pleskot, Agnieszka Staszewska-Mieszek

Wyd. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

Grupa IV

Program: „Drużyna marzeń”

autor: Beata Gawrońska, Emilia Raczek

Wyd. WSiP

 Program do nauki j. angielskiego:

· Język angielski gr. I, II, III – "Lions Team" - wyd. WSiP, autor: Monika Bigaj-Kisała

· Język angielski gr. IV i V – "Wielojęzyczny świat wokół nas" - autorski program: Martyna Grochalska i Bogusława Szczepańska

Innowacje:

· „Uczymy się świata przez język angielski – metoda CLIL w edukacji przedszkolnej.” – autor: Bogusława Szczepańska

Program do nauki religii  

Program nauczania religii w przedszkolu „TAK dla Jezusa”

Program do nauki j. niemieckiego dla grupy 

Program do nauki j. niemiecki dla grupy 3, 4 i 5

Program autorski „ Deutsch. Meine Zukunft”– Martyna Leśniak

Sensoryka dla smyka – autorski program w ramach projektu „Przedszkole dla wszystkich przyjazne2”

Innowacja pedagogiczna:

Do startu..Gotowi..Start! – innowacja pedagogiczna promująca aktywność fizyczną

Programy i projekty realizowane w roku szkolnym 2024/2025:

Projekty:

. Biały ząbek

. Przedszkole promujące zdrowie

. Mały miś w świecie wielkiej literatury

. Skąd się biorą produkty ekologiczne

. Dookoła Polski

. Angielski jest fun-tastyczny

. Mały Opolanin

. Opolskie EkoGranty

· Aktywny przedszkolak – MOS

· Mamo, Tato wolę wodę

· Kasztanobranie 2024

Międzynarodowy projekt edukacyjny "Emocja":

PDFPlakat Emocja.pdf (3,93MB)

Programy wspomagające:

"Dziecięca matematyka" - Program dla przedszkoli, klas zerowych i placówek integracyjnych - E. Gruszczyk - Kolczyńskiej i E. Zielińskiej.

„Sprawny język poprawnie mówi”- program stymulujący dojrzewanie funkcji językowych i zapobiegający wadom wymowy.

„Akademia Zdrowego przedszkolaka”- program edukacji zdrowotnej

„Zielona Flaga”- program ekologiczny- międzynarodowy program dla ekorozwoju

„Optymistyczne przedszkole”- ogólnopolski program dla przedszkoli

„Mały Opolanin”- projekt wzmacniający więź z miastem, regionem i krajem ojczystym.

„Baraszkowanie z mamą i tatą”- elementy ruchu rozwijającego W. Sherborn’e- innowacja pedagogiczna

„Mamo, tato poczytaj mi” – projekt rozwijający aktywność językową i zainteresowania czytelnicze”

„Smyki kodują – w przyszłość wskakują” – program autorski wykorzystujący nowoczesne technologie w uczeniu dzieci kodowania oraz programowania z wykorzystaniem       robotów Photon. 

Projekty edukacyjne:

"eTwinning" - ‘The New Adventures of Teddy Bears!’ jest to kilkumiesięczny projekt edukacyjny realizowany w ramach unijnego programu eTwinning pod patronatem Komisji Europejskiej. Umożliwia on współpracę międzynarodową placówek oświatowych oraz realizację projektów przy pomocy technologii informacyjno-komunikacyjnych. W realizowanym przez nas projekcie biorą udział przedszkolaki Przedszkola Publicznego nr 23, dzieci z Przedszkola Publicznego nr 54 oraz przedszkolaki z placówek w Szwecji oraz Belgii. Podczas projektu dzieci poznają kulturę, tradycję i ciekawostki na temat własnego kraju oraz krajów partnerskich dzięki trzem przewodnikom – misiom, m.in. znanego i lubianego przez wszystkich Misia Uszatka! Przedszkolaki chętnie też opiekują się misiami, zapraszają do wspólnej zabawy i uczą je tego, co towarzyszy im w codziennym życiu!

"Mali odkrywcy" - projekt edukacyjny, wdrażany na zajęciach w grupach, rozwijający sferę poznawczą, intelektualną i emocjonalną dzieci.

"Przedszkole dla wszystkich przyjazne" - wyrównywanie szans edukacyjnych dzieci w przedszkolach 15 gmin należących do Aglomeracji Opolskiej - Program Unii Europejskiej.

"Przedszkole na wymiar" - utworzenie nowych miejsc wychowania przedszkolnego oraz wydłużenie czasu pracy przedszkoli w 8 gminach Aglomeracji Opolskiej - program Unii Europejskiej.

"Przedszkola dla wszystkich przyjazne 2" - Miasto Opole oraz partnerzy z 5 Gmin Aglomeracji Opolskiej obejmą wsparciem 55 przedszkoli publicznych (wraz z oddziałami zamiejscowymi) z zakresu: rozszerzenia oferty ośrodków wychowania przedszkolnego o zajęcia dodatkowe wyrównujące szanse edukacyjne dzieci.

 Oferta edukacyjna

W czasie zajęć dzieci bawią się, uczą i rozwijają. W naszym przedszkolu dbamy o wszechstronny rozwój dzieci. Język angielski oraz zajęcia rytmiczno-muzyczne prowadzone są nieodpłatnie dla wszystkich dzieci. Ponadto w ramach codziennej realizacji podstawy programowej, a także poza godzinami tej podstawy, prowadzone są zajęcia plastyczne, sportowe i teatralne, które odbywają się w każdej grupie wiekowej i są dostosowane do możliwości i potrzeb rozwojowych dzieci. Zajęcia z terapii logopedycznej prowadzone są dla dzieci wymagających realizacji w/w. Terapią psychologiczną objęte są dzieci zakwalifikowane do uczestnictwa w tych zajęciach. Natomiast konsultacje dla rodziców są ogólnodostępne i realizowane wg potrzeb.

Dobry kontakt przedszkola z najbliższym otoczeniem dziecka pozytywnie oddziałuje na jego osobowość oraz rozwój psychofizyczny.

Nasze przedszkole podejmuje szeroką współpracę z rodzicami poprzez zróżnicowane formy działalności tj.:

telefoniczne konsultacje indywidualne

kontakty e-mail

zebrania grupowe

zajęcia otwarte

uroczystości przedszkolne tj: „Pasowanie na przedszkolaka”, „Dzień Babci i Dziadka”, „Dzień mamy i taty”, „Święto Rodziny” połączone z zakończeniem roku szkolnego itp.

spotkania z cyklu „Rodzic w roli eksperta”

włączanie rodziców w różnorodne działania na rzecz przedszkola.

PLAN WSPÓŁPRACY Z RODZICAMI W PRZEDSZKOLU PUBLICZNYM NR 23 IM. JULIANA TUWIMA W OPOLU

Cel główny :

1.Angażowanie rodziców dzieci do współuczestnictwa w realizacji zadań edukacyjno-wychowawczych i do życia przedszkolnego poprzez:

• podejmowanie wspólnych decyzji związanych z wszechstronnym rozwojem dzieci,
• stwarzanie możliwości rodzicom do współpracy na rzecz przedszkola i środowiska lokalnego.

Cele szczegółowe:

• poznawanie oczekiwań i potrzeb rodziców w stosunku do przedszkola,
• uświadamianie rodzicom ich praw w przedszkolu oraz potrzeb i oczekiwań przedszkola w stosunku do rodziców,
• współpraca w realizacji zadań przedszkola,
• wspieranie rodziców w realizacji funkcji wychowawczej i opiekuńczej,
• korzystanie z wiedzy, umiejętności i możliwości rodziców.

Sposoby osiągania celów:

• Rozmowy wychowawców na spotkaniach z rodzicami,
• Zbieranie uwag i wniosków na temat bieżącej pracy przedszkola podczas zaplanowanych spotkań z rodzicami (protokół z zebrania),
• Opiniowanie dokumentów oraz przedsięwzięć planowanych i realizowanych przez przedszkole.

Zadania i sposoby realizacji:

Zapoznanie rodziców z prawem szkolnym:

• zapoznanie na pierwszym zebraniu z rodzicami ze Statutem Przedszkola, Koncepcją Pracy Przedszkola, Programem Wychowawczym i Programem Profilaktyki,
• Umożliwienie rodzicom wglądu w Statut Szkoły, Koncepcję Pracy Szkoły, Program Wychowawczy i Program Profilaktyki,
• Zapoznawanie na bieżąco rodziców regulaminami. Przekazywanie rodzicom informacji                      o potrzebach i oczekiwaniach przedszkola,
• Rozmowy wychowawców na spotkaniach z rodzicami (protokoły z zebrań),
• Rozmowy nauczycieli z rodzicami podczas spotkań indywidualnych,
• Rozmowy Dyrektora z Radą Rodziców,
• Zamieszczanie informacji na stronie internetowej przedszkola.

Współpraca w realizacji zadań.

1.Umożliwianie rodzicom kontaktów z nauczycielami, wychowawcami, dyrekcją.

2. Działalność Rady Rodziców na podstawie uchwalonego regulaminu, zgodnie ze Statutem Przedszkola.
3. Stwarzanie okoliczności do udziału rodziców w życiu przedszkola.

• Organizowanie otwartych imprez i uroczystości przedszkolnych zgodnie z kalendarzem imprez (załącznik)

4. Wspieranie rodziców i współuczestnictwo w realizacji funkcji wychowawczej i opiekuńczej.

• Dostarczanie rodzicom wiedzy dotyczącej rozwoju dziecka poprzez:
• prelekcje, prezentacje multimedialne, zajęcia otwarte,  organizowanie spotkań ze specjalistami.
• Doskonalenie umiejętności wychowawczych.
• Organizowanie pomocy dla rodziców mających problemy wychowawcze,
• Udzielanie wskazówek dotyczących pracy z dzieckiem,
• Dzielenie się wiedzą z zakresu pedagogiki opiekuńczej,
• Udostępnianie informacji na temat instytucji wspomagających rodziców w procesie wychowania,
• Współpraca w rozwiązywaniu sytuacji problemowych,

Zasady współpracy z rodzicami:

1. Kontakty rodziców z nauczycielami odbywają się według planu.
2. W sytuacjach wymagających natychmiastowego spotkania, rodzice mają możliwość kontaktu z nauczycielem, wskazany jest wcześniejszy telefoniczny kontakt z przedszkolem w celu uzgodnienia terminu spotkania.
3. Oprócz zebrań odbywają się konsultacje w ustalonych wcześniej terminach.
4. Jeżeli sytuacja tego wymaga, mogą być zorganizowane dodatkowe spotkania dotyczące ważnych spraw bieżących.
5. W sytuacjach szczególnych Dyrektor lub wychowawca wzywa rodziców poza uzgodnionym terminem.
6. Rodzice i nauczyciele mają wspólny cel: Tworzenie warunków do jak najlepszego rozwoju dziecka.

NAUCZYCIELE:

7. Realizują Przedszkolny Program Wychowawczy i Program Profilaktyki i dbają o efektywność zaplanowanych zadań
8. Rzetelnie i obiektywnie informują o postępach dzieci. Przekazują informacje o sukcesach dzieci i formułują wskazówki do ich dalszej pracy.
9. Kontaktują się z rodzicami dzieci w przedszkolu. Poza tym miejscem informacje nie są udzielane. W żadnym przypadku nauczyciel nie udziela informacji rodzicom o postępach dziecka w trakcie prowadzonych przez siebie zajęć.
10. Służy pomocą rodzicom w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych.
11. Dba o autorytet rodziców i podkreśla ich ważną rolę w życiu dziecka
12. Współuczestniczy w wychowaniu dzieci w zakresie ustalonym z Rodzicami a zawartym w Programie Wychowawczym Przedszkola.

RODZICE:

1. Systematycznie śledzą postępy dziecka, uczestniczą w spotkaniach z wychowawcami. Informacje o dziecku uzyskują na zebraniach, konsultacjach lub po wcześniejszym uzgodnieniu terminu z nauczycielem.
2. Informują przedszkole o powodzie nieobecności dziecka trwającej powyżej trzech dni.
3. Oczekują od nauczyciela informacji o dziecku w czasie na to przeznaczonym
4. Nie bagatelizują uwag na temat zachowania dziecka.
5. Kontaktują się z nauczycielem w celu rozwiązania problemu dydaktycznego i wychowawczego. Uzgadniają jednolity front oddziaływań.
6. Sytuacje problemowe rozwiązują najpierw z wychowawcą, a jeśli zajdzie potrzeba - z dyrektorem. Podejmowanie rozmów, mających na celu wyjaśnienie konfliktu między dzieckiem własnym a innym, jest dopuszczalne tylko w obecności wychowawcy lub rodzica tegoż dziecka.
7. Dbają o podtrzymywanie autorytetu nauczyciela.

NASZA WSPÓŁPRACA BĘDZIE SIĘ OPIERAĆ NA WZAJEMNEJ UPRZEJMOŚCI, ŻYCZLIWOŚCI, DYSKRECJI I SZACUNKU WOBEC SIEBIE

Harmonogram uroczystości i imprez 

Rok szkolny 2024/2025:

 WRZESIEŃ 2024

PRZEDSZKOLE WITAJ NAM 

DZIEŃ SPORTU

DZIEŃ KROPKI

OGÓLNOPOLSKI DZIEŃ PRZEDSZKOLAKA 

POŻEGNANIE LATA

PASOWANIE NA PRZEDSZKOLAKA

SPRZĄTANIE ŚWIATA

KASZTANOBRANIE

PAŹDZIERNIK 2024

MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ PISANIA LISTÓW 

DZIEŃ EDUKACJI NARODOWEJ 

LISTOPAD 2024

DZIEŃ POSTACI Z BAJEK

DZIEŃ PLUSZOWEGO MISIA

ANDRZEJKI/BAL WRÓŻEK I CZARODZIEJÓW 

GRUDZIEŃ 2024

MIKOŁAJOWE NIESPODZIANKI 

STYCZEŃ 2025

BAL KARNAWAŁOWY 

DZIEŃ BABCI I DZIADKA

LUTY 2025

BEZPIECZNE ZIMOWE ZABAWY

DZIEŃ MĄDREJ BAJKI Z CAŁEGO ŚWIATA

DZIEŃ KOTA

MARZEC 2025

ŚWIATOWY DZIEŃ OSÓB Z ZESPOŁEM DOWNA 

WITAMY WIOSNĘ  

KWIECIEŃ 2025

ŚWIATOWY DZIEŃ ŚWIADOMOŚCI AUTYZMU 

ŚWIĘTA WIELKANOCNE 

DZIEŃ ZIEMI 

MAJ 2025

DZIEŃ MAMY I TATY 

CZERWIEC 2025

DZIEŃ DZIECKA 

ŻEGNAMY PRZEDSZKOLE

LIPIEC- SIERPIEŃ 2025

BEZPIECZNI LATEM

 

PLAN WSPÓŁPRACY  ZE ŚRODOWISKIEM LOKALNYM 

ROK PRZEDSZKOLNY 2024/2025:

Partnerska, właściwie zorganizowana współpraca ze środowiskiem lokalnym, sprawia, że placówka przedszkolna staje się „Przedszkolem Otwartym na potrzeby dzieci”. Współpraca przedszkola z instytucjami i organizacjami ma duży wpływ na rozwój podopiecznych. Najważniejsze korzyści, jakie odnoszą dzieci dzięki współpracy przedszkola z podmiotami działającymi w środowisku lokalnym to :

• kształtowanie postaw społecznych, odpowiedzialności za drugiego człowieka, tolerancji, empatii, uwrażliwienie na potrzeby innych i pomoc potrzebującym,
• rozwój zainteresowań i zdolności dzieci,
• otwartość w kontaktach z rówieśnikami i dorosłymi,
• prezentowanie umiejętności, wiedzy i osiągnięć,
• rozwijanie zainteresowań u dzieci teatrem, sztuką teatralną oraz muzyką poważną,
• rozwijanie i kształtowanie umiejętności kulturalnego zachowania w różnych sytuacjach oraz miejscach użyteczności publicznej.

Cele główne:

• Integracja ze środowiskiem lokalnym.
• Kształtowanie poczucia własnej wartości dziecka jako członka społeczności lokalnej.
• Promowanie osiągnięć przedszkolna, dzieci i nauczycieli.
• Kształtowanie u dzieci chęci poznawania świata.
• Kształtowanie pozytywnych zachowań i postaw wobec drugiego
  człowieka
• Promowanie projektów realizowanych w placówce w środowisku lokalnym, spotkania z ekspertami.
• Informowanie o działaniach podejmowanych w ramach projektów na stronie internetowej.  

Plan opracowany został w oparciu o:

• sformułowane wnioski na posiedzeniu rady pedagogicznej kończącym rok szkolny,
• diagnozę potrzeb i zainteresowań,
• treści zawarte w przyjętej koncepcji pracy przedszkola,
• treści zawarte w dopuszczonych do użytku i przyjętych do realizacji programach wychowania przedszkolnego,
• treści podstawy programowej.

POLICJA i STRAŻ MIEJSKA

Zaproszenie policjantów i strażników miejskich do przedszkola, zapoznanie z umundurowaniem i ich zawodem. Nauka zachowania się w różnych sytuacjach zagrażających zdrowiu i bezpieczeństwu dzieci.   

PAŃSTWOWA STRAŻ POŻARNA

Wyjście do pobliskiej jednostki PSP – rozmowa i obserwacja pracy strażaków.

 PRZYCHODNIA REJONOWA

 Spotkanie z lekarzem w przedszkolu, zapoznanie z korzyściami płynącymi z opieki zdrowotnej

 oraz działań profilaktycznych.

 APTEKA

Zapoznanie z pracą aptekarza podczas spotkania w aptece, rozumienie zagrożenia spożywania leków bez nadzoru.

 PORADNIA PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNA

Kierowanie rodziców dzieci mających określone trudności i potrzeby.

 MIEJSKA BIBLIOTEKA DZIECIĘCA

Udział w zajęciach bibliotecznych, słuchanie bajek, rysowanie na temat wysłuchanych utworów.

 OPOLSKI TEATR LALKI I AKTORA

Oglądanie spektakli przygotowanych przez teatr.

 POLSKI CZERWONY KRZYŻ

Zbiórka zabawek, żywności dla potrzebujących dzieci.

SCHRONISKO DLA ZWIERZĄT I TOZ

Organizowanie i udział w akcjach charytatywnych na rzecz bezdomnych zwierząt.

I inne.

Informujemy, że wszystkie obowiązujące w przedszkolu procedury i regulaminy są dostępne w placówce.